Ασυνόδευτος ανήλικος &προσδιορισμός του «υπεύθυνου» κράτους («Δουβλίνο II») Με αφορμή την απόφαση του ΔΕΕ της 6ης Ιουνίου 2013 στην υπόθεση C-648/11 MA, BT, DA κατά Secretary of State for the Home Department

Με την απόφαση της 6^ης Ιουνίου 2013 στην υπόθεση C-648/11, το Δικαστήριο της Ένωσης προσδιόρισε ποιο είναι, κατά το άρθρο 6, δεύτερη παράγραφος, του κανονισμού 343/2003, το υπεύθυνο για την εξέταση της αιτήσεως κράτος μέλος, σε περίπτωση που έχουν υποβληθεί διαδοχικές αιτήσεις ασύλου και ο αιτών είναι ασυνόδευτος ανήλικος, πολίτης τρίτης χώρας, κανένα δε από τα μέλη της οικογένειάς του δεν διαμένει νομίμως σε κράτος μέλος.

Σύμφωνα με τον Κανονισμό, ελλείψει μέλους της οικογένειάς του, το υπεύθυνο κράτος μέλος για την εξέταση της αιτήσεως είναι το κράτος στο οποίο ο ανήλικος υπέβαλε την αίτησή του ασύλου, χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίζεται αν πρόκειται για την πρώτη αίτηση που ο ανήλικος υπέβαλε σε κράτος μέλος ή αν πρόκειται για την τελευταία που υπέβαλε σε άλλο κράτος μέλος. Την ερμηνεία του ζητήματος αυτού πραγματεύεται για πρώτη φορά με την απόφασή του το Δικαστήριο της Ένωσης.

Με την απόφαση του το ΔΕΕ κλήθηκε κατ ουσία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της συμβατότητας της εφαρμογής του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ στην περίπτωση των ασυνόδευτων ανηλίκων. Με επίκεντρο τα ζητήματα επαναπροώθησης και με καθοδηγητικό οδηγό την αυξημένη προσοχή που πρέπει να δίνεται στους ασυνόδευτους ανηλίκους, δεδομένου ότι αποτελούν μια ιδιαιτέρως ευάλωτη κατηγορία προσώπων, το ΔΕΕ με την απόφασή του αποκλείει ουσιαστικά τη λειτουργία του σχετικού κανονιστικού πλαισίου  για τις εν λόγω περιπτώσεις αιτούντων άσυλο. Υπό το πρίσμα αυτό η συγκεκριμένη απόφαση του ΔΕΕ κρίνεται άκρως σημαντική για το σύστημα απονομής ασύλου στο πλαίσιο της ΕΕ, και υπό την έννοια αυτή έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες αποφάσεις «τομή» του Δικαστηρίου, όπως αυτές επί των υποθέσεων C-411/10 και C-493/10 (21 Δεκεμβρίου 2011).