Ένα από τα σημαντικότερα θύματα της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρ’ ότι οι θεσμικοπολιτικές εξελίξεις δείχνουν, ότι η Ε.Ε είναι ένας από τους παράγοντες που διαμορφώνουν και επιβάλλουν τις πιο κρίσιμες πολιτικές στα κράτη- μέλη της, ορθότερα στα κράτη που παρασύρθηκαν από την δίνη της οικονομικής κρίσης, η ίδια πραγματικότητα μαρτυρά, ότι το οικοδόμημα της Ένωσης κλυδωνίζεται.
Η έναρξη της αναθεωρητικής διαδικασίας, μπορεί να δώσει στους πολίτες της Ένωσης την δυνατότητα να εξετάσουν τα διαφορετικά σχέδια για την δομή και την αποστολή της ΕΕ. Κυρίως, όμως αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία, η Ευρώπη να κατακτήσει ξανά τα σύνορά της, να διεκδικήσει την εξουσία να ρυθμίζει αυτή την τύχη των πολιτών της, να θέτει στόχους για το μέλλον της και να προσδιορίζει την πορεία της στην διεθνή πραγματικότητα. Αναζητώντας μια νέα θεσμική αρχιτεκτονική η Ένωση μπορεί να γίνει ένα τεράστιο εργαστήρι, όπου οι διαφορετικές προτάσεις για την ανασύνταξή της θα διαφυλάξουν την υπόστασή της και θα της προσδώσουν τα χαρακτηριστικά μιας κοινότητας που σέβεται το κράτος δικαίου και επιδιώκει την δημοκρατική έκφραση των λαών της.
