Το Μνημόνιο της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή, τη διεθνή και την εθνική έννομη τάξη

 

Το Μνημόνιο της Ελλάδος αποτελεί –αυτό καθαυτό και πριν από ο,τιδήποτε άλλο– το κεντρικό εργαλείο της ενιαίας αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης χρέους από τη διεθνή κοινότητα. Συνεπώς, καμιά συζήτηση για τη φύση και τη δεσμευτικότητα του Μνημονίου στην ελληνική έννομη τάξη δεν μπορεί να γίνει χωρίς να φωτισθεί επαρκώς και η διεθνής διάστασή του. Στη μελέτη του για «Το Μνημόνιο της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή, τη διεθνή και την εθνική έννομη τάξη», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σάκκουλα, ο αν. καθηγητής Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ Παναγιώτης Γκλαβίνης επιχειρεί μια τέτοια ακριβώς προσέγγιση, εξηγώντας πώς φτάσαμε στην ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας και ποιοί κίνδυνοι αποσοβήθηκαν κατά τη γνώμη του χάρη σ’ αυτόν· γιατί αποκοπήκαμε από τις αγορές κεφαλαίων και πώς διαχειρίστηκαν την κρίση μας η Ε.Ε. και η διεθνής κοινότητα· πώς και γιατί διαμορφώθηκε με τον τρόπο που διαμορφώθηκε το Μνημόνιο, ποιος ο σκοπός, η φύση και το νομικό καθεστώς του και από πού αντλεί τη δεσμευτικότητά του για τις εμπλεκόμενες έννομες τάξεις, εάν έπρεπε να κυρωθεί και με ποια διαδικασία, εάν πράγματι περιορίζει την εθνική μας κυριαρχία και αν οι ρυθμίσεις του είναι συμβατές με το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Εν τέλει, ο συγγραφέας αναδεικνύει και τί κατά τη γνώμη του διακυβεύεται από την εφαρμογή του Μνημονίου για τη χώρα, την οικονομία της και τη θέση της στο σύγχρονο κόσμο.