Το φαινόμενο του πρωθυπουργοκεντρισμού έχει ποικιλοτρόπως αναδειχθεί από την ελληνική επιστήμη του δημοσίου δικαίου. Το σχετικό μελετητικό ενδιαφέρον γνωρίζει μάλιστα μια ξεχωριστή έξαρση αμέσως μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 1986,
ενώ έκτοτε συντηρείται ως «κοινός επιστημονικός τόπος», υπό την έννοια της καθολικής διαπίστωσης της δεσπόζουσας θέσης του Πρωθυπουργού στο πλαίσιο του πολιτικο-διοικητικού συστήματος ή της λεγόμενης «συνταγματικής διακυβέρνησης», όπου
οι κανονιστικές προβλέψεις του τυπικού (οργανωτικού) Συντάγματος συναρθρώνονται με την ουσιαστική δυναμική του κομματικού και του πολιτικού συστήματος.
—-
Προδημοσίευση μελέτης από τον υπό έκδοση Τιμητικό Τόμο προς τιμήν του Ομότιμου Καθηγητή Κώστα Μαυριά ως ελάχιστο αντίδωρο στον ακαδημαϊκό δάσκαλο, το έργο του οποίου ήταν σταθερή αναφορά και πηγή έμπνευσης του συγγραφέα για τη θεσμική ανατομία του πρωθυπουργοκεντρισμού.