Η εισαγωγή στη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 ειδικής πλειοψηφίας, τουλάχιστον διακοσίων βουλευτών, για την υπερψήφιση του νόμου που θα οργανώσει την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των εκτός Επικρατείας Ελλήνων καθόρισε τις εξελίξεις τα επόμενα χρόνια. Η ατελέσφορη πρωτοβουλία στις αρχές του 2009 ανέδειξε τις περιοχές της ρυθμιζόμενης ύλης στις οποίες θα έπρεπε να επικεντρωθεί ο διάλογος σε αναζήτηση των αναγκαίων συγκλίσεων. Εξάλλου, οι αιφνίδιες πολιτικές εξελίξεις το καλοκαίρι του 2019 δεν θα επιτρέψουν την προώθηση στη Βουλή σχεδίου νόμου, έργου ειδικής επιτροπής στο Υπουργείο Εσωτερικών. Η νέα κυβερνητική πλειοψηφία θα βρει ανοικτή την αναθεωρητική διαδικασία, θα υποχωρήσει από εκφρασμένες θέσεις της και θα δεχθεί το σύνολο σχεδόν των απαιτήσεων της αντιπολίτευσης. Η πολιτική τους συμφωνία «συνταγματοποιείται», αλλά η νέα διάταξη δεν περιλαμβάνει ρητό και ευθύ συνταγματικό κανόνα, εξαντλούμενη σε τέσσερις επάλληλες νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις. Ο οργανικός νόμος θα υπερψηφιστεί μερικές εβδομάδες αργότερα από μοναδική στα κοινοβουλευτικά χρονικά πλειοψηφία. Ωστόσο, οι επιλογές του μειώνουν σημαντικά τον κύκλο των δικαιούχων, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις ομογενειακών οργανώσεων στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Προδημοσίευση από το περιοδικό ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, 1/2021
