Η προστασία των Ατόμων με Αναπηρία έχει απασχολήσει τον εθνικό νομοθέτη εδώ και δεκαετίες. Η προσπάθεια ένταξης των ΑμεΑ στην κοινωνία και η παροχή ίσων ευκαιριών με τους άλλους πολίτες γίνεται φανερή, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο είναι ευρύ, αλλά και εξειδικευμένο. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στην ειδική αγωγή, κυρίως στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι «οικονομικές διευκολύνσεις» ως προνόμια παρεχόμενα από τον κοινό νομοθέτη είναι, ιδιαιτέρως, σημαντικές, αφού ο στιγματισμός και τα στερεότυπα στον εργατικό τομέα δεν έχουν εκλείψει, στην ελληνική κοινωνία. Παρ’ όλα αυτά, η εντατική νομοθετική δραστηριότητα σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο αποτελεί σοβαρό έναυσμα για την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης.
The protection of people with disabilities has been a matter for the national legislator for decades. The effort to integrate people with disabilities into society and provide equal opportunities with other citizens becomes obvious, as the legislative framework is broad and specialized. Particular emphasis has been put on special education, mainly in primary and secondary education. “Economic privileges” granted by the common legislator are particularly important, since stigma and stereotypes in the labor sector have not disappeared in Greek society. Nonetheless, intensive legislative activity at international, European and national level is a serious trigger for overcoming the current situation.