Η μελέτη προσεγγίζει την απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στην υπόθεση του απολυμένου από τη δικτατορία των συνταγματαρχών αρεοπαγίτη Αντωνίου Φλώρου (ΟλΣτΕ 503/1969), σε σχέση με το δικαίωμα ακρόασης, υπό το φως των μειοψηφιών που καταγράφονται επί του συγκεκριμένου θέματος στα απόρρητα Πρακτικά Διασκέψεως της 28ης Φεβρουαρίου και 1ης Μαρτίου 1969 (ΟλΣτΕ 503/12.3.1969) και δεδομένης της νομολογιακής «στροφής» στις υποθέσεις των είκοσι ενός απολυμένων δικαστικών λειτουργών (ΟλΣτΕ 1811-1831/1969). Σκοπός της ερμηνευτικής αυτής προσέγγισης είναι να αποδείξει το ιστορικό «λάθος» του ΣτΕ στην υπόθεση του αρεοπαγίτη Αντωνίου Φλώρου.