Στο άρθρο εξετάζεται η σχέση του «Μνημονίου» με τη μορφή του κράτους την οποία προβλέπει το ισχύον Σύνταγμα. Αφού παρουσιαστούν οι προβλέψεις του «Μνημονίου» και οι εκτιμήσεις περί αντισυνταγματικότητάς τους, προτείνεται μία εκτίμηση του «Μνημονίου» ως έκφανσης αλλοίωσης του Συντάγματος, εφόσον πρόκειται για αλλαγή της μορφής του κράτους που αυτό ορίζει, από κοινωνικό κράτος δικαίου σε μία sui generis εκδοχή (νεο)φιλελεύθερου κράτους. Στο τέλος, γίνονται κάποιες προτάσεις ως προς τις εναλλακτικές κατευθύνσεις που διαμορφώνονται στην τρέχουσα συγκυρία.