Ο καθηγητής Πέτρος Παραράς επισημαίνει ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου, όπως τα αντιλαμβάνεται η δυτική σκέψη, διακρίνονται για τον οικουμενικό τους χαρακτήρα, εφόσον ‘απευθύνονται’ σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις. Ωστόσο, τελικά, τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν μπορούν να ισχύσουν για όλους, δηλαδή παγκοσμίως, διότι, πρώτον, επιβάλλουν να σεβόμαστε την ‘διαφορετικότητα’ του άλλου και, δεύτερον, απηχούν δυτική πολιτική φιλοσοφία και δυτικό (προεχόντως ευρωπαϊκό) πνευματικό πολιτισμό. Αφού εξετάσει ως παράδειγμα τον ‘Νόμο του Ισλάμ’, ο καθηγητής Παραράς καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, ο ‘οικουμενισμός’ (universalisme) των δικαιωμάτων του ανθρώπου μετατρέπεται, τελικά, σε ‘σχετικισμό’ (relativisme).