(Προδημοσίευση από το περιοδικό Δικαιώματα του Ανθρώπου) Εντός μίας εξαιρετικά πολύμορφης και πολυπληθούς πολιτείας, της ινδικής, η ισότητα μπορεί, υπό όρους αλλά μόνον μέχρις ενός ορισμένου, αξιοζήλευτου παρόλα αυτά, σημείου, να αποτελέσει συμβολική κορωνίδα αλλά και τεχνολογία ενσωμάτωσης (μέσω της πολιτικής συμμετοχής) διαφόρων ιστορικών μειονοτικών κοινοτήτων στον διάλογο της χώρας, και στο κτίσιμο ενός νέου Δήμου, εναρμονίζοντας την διαδικαστική και την αναδιανεμητική ισότητα με την ελευθερία συμμετοχής, που απορρέει από την σύλληψη της ελευθερίας ως μη-κυριαρχίας, κατά τον ορισμό του Πολιτικού Συνταγματισμού, εναντίον διαφόρων μορφών αυθαίρετης εξουσίας, δημόσιας και ιδιωτικής.