Η αρχή in dubio pro libertate εντάσσεται στην ερμηνεία των ατομικών δικαιωμάτων (όχι όμως και των πολιτικών ή κοινωνικών δικαιωμάτων) και στη σχέση των κατοχυρουσών αυτά συνταγματικών διατάξεων με τις υποδεέστερου τυπικού κύρους διατάξεις των νόμων που τα περιορίζουν. Σημαίνει δε ότι εν αμφιβολία περί τη συνταγματικότητα του νόμου που περιορίζει ατομικό δικαίωμα ο νόμος πρέπει να κρίνεται αντισυνταγματικός.

Στη μελέτη του αυτή ο καθηγητής Μανιτάκης προβαίνει με αφορμή μια εκ νέου ανάγνωση του βιβλίου του Τσουκαλά, τα «Είδωλα Πολιτισμού», σε αξιολόγηση της σημαντικής θεωρητικής συμβολής του συγγραφέα στην ανάλυση του φιλελεύθερου κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτους. Διαπιστώνει την επικέντρωση του έργου του αλλά και των έργων των μαρξιστών αναλυτών γενικότερα, με προεξάρχον παράδειγμα τον Πουλαντζά, στη μελέτη κυρίως του κράτους και στην παραμέληση ή υποτίμηση της σημασίας και αξίας της Δημοκρατίας. Καταλήγει τονίζοντας την ανάγκη λογικής και θεσμικής διάκρισης της Δημοκρατίας από το Κράτος ενόψει της παγκοσμιοποίησης.