Η αξία της ελευθερίας της έκφρασης αναδεικνύεται ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Σκοπός της παρούσας ομιλίας είναι να εξεταστεί η λειτουργία του δικαιώματος στις συνθήκες της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Μέσα από μια σειρά υποθέσεων που αναδείχτηκαν ως σημαίνουσες τα τελευταία χρόνια θα αναζητηθεί το κατά πόσο οι αρχές της ελευθερίας της έκφρασης έγιναν σεβαστές στο δυσμενές οικονομικό κλίμα που βιώνουμε. Οι εξεταζόμενες υποθέσεις είναι πρώτον, η υποβολή μήνυσης – που οδήγησε σε διαβίβαση της δικογραφίας στην Βουλή – εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου για τα αδικήματα της εξαπάτησης εκλογέων και της διασποράς ψευδών ειδήσεων ή έτερης αξιόποινης πράξης σε βάρος του εκλογικού σώματος κατά την προεκλογική περίοδο του έτους 2009 και δη την περιβόητη προεκλογική δήλωση του κ. Παπανδρέου ότι «λεφτά υπάρχουν», δεύτερον η περίπτωση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων Ιωάννη Πενταγιώτη, ο οποίος άσκησε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση και ελέγχεται για αυτό πειθαρχικά και τέλος η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Thesing και Bloomberg Finance κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που αφορούσε στην άρνηση της τελευταίας να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας, βάσει των οποίων η χώρα εισήλθε στην ευρωζώνη και ενδεχομένως οδήγησαν στην ελληνική οικονομική κρίση.
Θα ακολουθήσουν συμπεράσματα και θα αποπειραθούμε να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα που τέθηκε αρχικά. Αν δηλαδή η ελευθερία έκφρασης επιτέλεσε την θεμελιώδους σημασίας λειτουργία της στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον που βιώνουμε.
Το κείμενο βασίζεται στην εισήγηση που παρουσιάστηκε στο 1ο Επιστημονικό Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Δημοσιολόγων και περιελήφθη στο βιβλίο των Πρακτικών του.
