Η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την χορήγηση άδειας ίδρυσης φαρμακείου σε περιοχές όπου είναι δυνατή η ίδρυση νέων φαρμακείων συνιστά έναν περιορισμό της επαγγελματικής ελευθερίας και, ειδικότερα, του δικαιώματος πρόσβασης στο επάγγελμα του φαρμακοποιού που δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 5 παρ.1 Σ, ούτε στο δίκαιο της Ε.Ε., διότι επιβλήθηκε χάρη στην προστασία συνταγματικών αγαθών κατά τρόπο που δεν παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

Κρίθηκε ομόφωνα συνταγματική η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 12 του Ν. 3457/2006, με την οποία θεσπίζονται και πάλι πληθυσμιακά κριτήρια κατά τη χορήγηση άδειας ίδρυσης φαρμακείου. Η διάταξη αυτή δεν αντίκειται στην παρ. 1 του άρθρου 5 του Συντάγματος που εγγυάται την επαγγελματική ελευθερία, καθώς ο περιορισμός επιβλήθηκε για λόγους αναγόμενους στην προστασία της δημόσιας υγείας. Επιβλήθηκε, στα πλαίσια της, κατά τα άρθρα 21 παρ. 3 και 22 παρ. 5 του Συντάγματος, μέριμνας του Κράτους για την υγεία των πολιτών – για την οποία οφείλει να μεριμνά και προληπτικώς – και την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, αφ’ ενός μεν για λόγους προστασίας της δημοσίας υγείας και αφ’ ετέρου για λόγους προστασίας των διαθεσίμων για την υγειονομική περίθαλψη από το Δημόσιο και τους οργανισμούς κοινωνικής ασφαλίσεως οικονομικών πόρων. Είναι δε σύμφωνος με την αρχή της αναλογικότητας, διότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι προδήλως απρόσφορος για την επίτευξη των επιδιωκομένων από τις διατάξεις του νόμου σκοπών, ούτε υπερβαίνει το αναγκαίο για την επίτευξη των εν λόγω σκοπών μέτρο ή τα επιβαλλόμενα από την αρχή της αναλογικότητας όρια. Περαιτέρω, ο περιορισμός δεν προσκρούει στις ρυθμίσεις του ενωσιακού δικαίου για την ελευθερία εγκατάστασης. Παραπομπή του ζητήματος στην Ολομέλεια.

Μεταστροφή της νομολογίας ως προς την συνταγματικότητα των πληθυσμιακών κριτήριων για την ίδρυση φαρμακείου. Σκοποί δημοσίου συμφέροντος που προκύπτουν από το Σύνταγμα και ανάγονται στην προστασία της δημόσιας υγείας και στην βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος δικαιολογούν περιορισμούς στην ίδρυση φαρμακείου, όπως η τήρηση ορισμένης απόστασης ή η πυκνότητα του πληθυσμού, όταν δεν είναι δυσανάλογοι ή προδήλως ακατάλληλοι ως προς τον σκοπό τους. Εντατικός και εμβριθής μεν έλεγχος με άξονα την αναλογικότητα, με βαρύνουσα όμως στάθμιση την προστασία της δημόσιας υγείας.