Η παράλειψη των κρατικών αρχών να ρυθμίσουν το καθεστώς διαμονής των ανιθαγενών προσώπων εντός της κρατικής επικράτειας συνιστά προσβολή του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής τους (άρθρο 8 ΕΣΔΑ)

Μπορεί μια απόφαση η οποία δεν δικαιώνει τα ομόφυλα ζευγάρια να θεωρηθεί ως ένα ακόμα βήμα προς την κατάκτηση των διεκδικήσεών τους; Η απάντηση είναι θετική. Τούτο συνέβη το καλοκαίρι του 2010 με την υπόθεση

Η σταθερή συμβίωση μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου εμπίπτει στην έννοια της οικογενειακής ζωής κατά το άρθρο 8 ΕΣΔΑ. Το δικαίωμα αυτό, ωστόσο, δεν παραβιάζεται από εθνική νομοθεσία που ορίζει ότι έγκυρος γάμος μπορεί να συναφθεί μόνο μεταξύ προσώπων διαφορετικού φύλου.

Η απόρριψη του αιτήματος εγγραφής στο Πρωτοδικείο σωματείου με την επωνυμία «Σύλλογος Νεολαίας Μειονότητας Ν. Έβρου» συνιστά μη ανεκτό περιορισμό της ελευθερίας της συνένωσης, ως μέτρο δυσανάλογο και μη αναγκαίο σε μια δημοκρατική κοινωνία.