Ο σύγχρονος τρόπος διακυβέρνησης δικαίως εξισώνει την προσβασιμότητα στις τεχνικές κρίσεις και στην επιστημονική τους τεκμηρίωση με τα δικαιοκρατικά sine qua non. Για την ακρίβεια και κατά κυριολεξία, οι ανοιχτές πηγές πληροφόρησης συμβάλλουν στη διαμόρφωση της αναγκαίας συνθήκης για τη λογοδοσία της εξουσίας, τόσο κατά τη νομοθετική της λειτουργία, όσο και όταν αυτή υλοποιεί και εφαρμόζει τις επίμαχες αποφάσεις. Πλέον αυτών, και ο επιγενόμενος δικαστικός έλεγχος προϋποθέτει επαρκή γνώση των υπό συζήτηση πληροφοριών προκειμένου να σταθμίσει την αναλογικότητα – κυρίως, την προσφορότητα – των περιοριστικών μέτρων.
