Οι ΑνεξάρτητΜες Αρχές συνιστούν κομβική έκφανση ενός δικαιοκρατικά θεμελιωμένου προτύπου ενισχυμένης προστασίας σημαντικών θεμελιωδών δικαιωμάτων. Συγκροτούν πυλώνα της κανονιστικά κατοχυρωμένης δικαιοκρατικής δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως αυτή αποκρυσταλλώνεται στην «καταστατική» διάταξη του άρθρου 2 ΣΕΕ. Η απευθείας κανονιστική κατοχύρωση του δικαιοκρατικού προσανατολισμού του ενωσιακού εγχειρήματος στο πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο και δη υπό μορφήν ταυτοτικής «απόφασης», με την πολιτικο-φιλοσοφική έννοια του όρου, δεν παραπέμπει σε κάποιο θεωρητικό ευχολόγιο ούτε συνιστά κάποια μεταδικαιική ηθικολογία. Αντιθέτως, έχει ευρείες και συγκεκριμένες δεσμευτικές νομικές συνέπειες ασκώντας διαπλαστική επιρροή προς μια δομική μετεξέλιξη (Strukturwandel) του πολιτικού και νομικού συστήματος των κρατών μελών και της ευρωπαϊκής κοινωνίας εν γένει.”
“Independent Authorities represent a key expression of a legally grounded paradigm of human rights’ protection. They serve as a cornerstone of the European Union’s commitment to safeguarding the rule of law, as enshrined in Article 2 TEU, the normative foundation defining the legally binding, value-centric alignment of the EU project in primary Union law. The explicit incorporation of the rule of law into the Union’s primary legal framework, is not merely a theoretical aspiration or a moral stance beyond legally binding implications. Rather, it carries significant and binding legal implications being integral part of the structural transformation (Strukturwandel) of the political and legal systems of the Member States.”