Tag Archives: Λίνα Παπαδοπούλου

Η σταδιακή συνταγματοποίηση του Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ

Λίνα Παπαδοπούλου, Αν. Καθ. Νομικής Σχολής ΑΠΘ

Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως οντότητα διακριτή από την Κοινότητα, στον τρίτο πυλώνα της οποίας εντάχθηκαν οι τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Πριν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι αποφάσεις για σημαντικά θέματα στους τομείς αυτούς, που εμπλουτίστηκαν και μετονομάστηκαν «Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και… Read More »

‘Προγενέστερες οδηγίες για το τέλος της ζωής’ Βιοηθική και συνταγματική αξιολόγηση

Λίνα Παπαδοπούλου, Επ Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή ΑΠΘ

Προγενέστερες οδηγίες για το τέλος της ζωής’, Βιοηθική και συνταγματική αξιολόγηση, σε: Μ. Κανελλοπούλου-Μπότη και Φ. Παναγοπούλου (επιμ.), Πρακτικά Διεπιστημονικού Συνεδρίου: Ιατρική Ευθύνη και Βιοηθική – Σύγχρονες Προσεγγίσεις και Προοπτικές του Μέλλοντος, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Αθήνα 1-2/03/2013, Αθήνα: εκδ. Πασχαλίδη 2014, σελ. 233-272 Περίληψη: Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας στον τομέα της ιατρικής, επιτρέπουν… Read More »

Το (δημοσιονομικό) χρέος των κρατών και το (πολιτικό) χρέος της Ένωσης

Λίνα Παπαδοπούλου, Επ Καθηγήτριας Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή ΑΠΘ

Το ερώτημα ποια είναι η τελεολογία (finalité) της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ανοικτό από την αρχή της διαδικασίας αυτής, όπως ανοικτή είναι κάθε ιστορική πορεία, επανέρχεται δραματικότερο σε εποχές κρίσης. Ιδίως τώρα, στην πιο αποφασιστική στροφή της μέχρι σήμερα πορείας της, το κοινό νόμισμα μπορεί να λειτουργήσει ως δίκοπο σπαθί και είτε να δώσει μια δυναμική ώθηση… Read More »

Μορφές ‘άμεσης νομοθεσίας’: Δημοψήφισμα και λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία

Λίνα Παπαδοπούλου, Επ. Καθ. Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ,
(Αναδημοσίευση από το συλλογικό τόμο ΙΣΤΑΜΕ «Ανδρέας Παπανδρέου», «Η πρόκληση της Αναθεώρησης του Συντάγματος», εκδ. Σάκκουλα 2013)

H αναθεώρηση της συνταγματικής κατάστρωσης του δημοψηφίσματος και η εισαγωγή της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας μπορούν να συμβάλουν στην αναζωογόνηση της αντιπροσώπευσης, όχι όμως και στην αντικατάστασή της και δεν θα μπορούσαν να άρουν τα εγγενή αλλά και επίκτητα μειονεκτήματά της που πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτόνομα. Επιπλέον, πρέπει να σχεδιαστούν με ασφαλιστικές δικλείδες έναντι πιθανών καταχρήσεων… Read More »

Άρθρο 9 της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ: Δικαίωμα γάμου και δημιουργίας οικογένειας

Λίνα Παπαδοπούλου, Αν Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Νομική Σχολή ΑΠΘ

Ερμηνεία του άρθρου 9 της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υπάρχει δικαίωμα στο θάνατο; (Μια συζήτηση με τον Καθηγητή Ιωάννη Μανωλεδάκη)

Λίνα Παπαδοπούλου, Επ. Καθηγήτρια, Τμήμα Νομικής ΑΠΘ

Βάση του άρθρου αποτελεί η μελέτη του εκλιπόντος καθηγητή Ιωάννη Μανωλεδάκη «Υπάρχει δικαίωμα στο θάνατο;» (Ποινικά Χρονικά 2004, 577επ.). Η συγγραφέας ακολουθεί την πορεία της σκέψης του αείμνηστου νομικού και «διαλέγεται» μαζί της ως προς το ερώτημα της ύπαρξης ενός δικαιώματος στο θάνατο εξετάζοντας την επιχειρηματολογία υπέρ και κατά της ύπαρξης (de lege lata) ή/και της θεσμοθέτησης (de lege ferenda) ενός τέτοιου δικαιώματος.

Σκέψεις για το Δήμο και τη Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Λίνα Παπαδοπούλου

Η παρούσα μελέτη απαντά θετικά στο ερώτημα σχετικά με τη δυνατότητα οικοδόμησης ενός ευρωπαϊκού μοντέλου δημοκρατίας, βάσει της θεωρίας του συνταγματικού πλουραλισμού και της θέσης ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία, δηλαδή το ιδεώδες του ατομικού και συλλογικού αυτοκαθορισμού, ως περιεχόμενο του συνταγματισμού, μπορεί να υπηρετηθεί πλέον -μετά τη μεταβίβαση πλείστων αρμοδιοτήτων στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- μόνον αν υλοποιείται και σε υπερκρατικό ευρωπαϊκό επίπεδο και αν νοηθεί ως συμπεριληπτική, έναντι μιας αποκλείουσας δημοκρατίας που αποτελεί βάση του κρατικού μονισμού. Και αυτό επειδή το πολιτικό και δημοκρατικό έλλειμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εισχωρεί αναγκαστικά στο εθνικό κράτος, απομειώνοντας τη συνταγματική του ουσία• και αντιστρόφως, το κοινοτικό ‘έλλειμμα δημοκρατίας’ επιτείνεται από το αντίστοιχο εθνικό. Συνεπώς, η δημοκρατικοποίηση της Ευρωπαϊκής Συμπολιτείας αποτελεί τη μόνη οδό διάσωσης της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Υπό αυτή και μόνον την προϋπόθεση, τη μεταφορά της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της κοινωνικής αρχής, των πολιτισμικών δηλαδή επιτευγμάτων του συνταγματισμού, σε υπερεθνικό επίπεδο, η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης επιτρέπεται να οδηγήσει ακόμη και σε απίσχνανση ή υπέρβαση του κράτους.