Υπάρχει μια βασική αρχή της δικαιοσύνης που δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός του δικαίου για να τη θεωρήσει αυταπόδεικτη. Όταν κάποιος είναι υπό έλεγχο, οφείλει να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια που θα μπορούσε να εκληφθεί ως απόπειρα παρέμβασης στην ελεγκτική διαδικασία.
Αυτή τη στιγμή εκκρεμεί ενώπιον της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών διαδικασία ελέγχου μιας κυβερνητικής υπηρεσίας, της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που μπορεί να οδηγήσει στην επιβολή κυρώσεων σε βάρος της. Λίγο πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή επέσπευσε την επιλογή νέων μελών της Αρχής σε αντικατάσταση όσων είχε λήξει η θητεία. Τυπικά η Βουλή έχει πράγματι την αρμοδιότητα αυτή. Όφειλε, ωστόσο, να αναμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας ελέγχου της ΕΥΠ. Για να μην υπάρξει ούτε η παραμικρή υπόνοια ότι ο ελεγχόμενος, η κυβέρνηση, δια της πλειοψηφίας της στη Βουλή αποπειράται να επηρεάσει το αποτέλεσμα του ελέγχου μεταβάλλοντας τη σύνθεση του σώματος που την ελέγχει. Η επιλογή νέων μελών με εκκρεμή τη διαδικασία ελέγχου συνιστά κατάφωρη προσβολή της ανεξαρτησίας της Αρχής. Ήδη γι’ αυτό το λόγο, είναι παράνομη.
Ακόμα χειρότερα, τα νέα μέλη δεν επιλέχθηκαν με τη συνταγματικά απαιτούμενη πλειοψηφία. Κατά το άρθρο 101Α του Συντάγματος, τα μέλη ανεξάρτητων αρχών επιλέγονται με πλειοψηφία τριών πέμπτων της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής. Στην παρούσα σύνθεσή της η Διάσκεψη έχει 27 μέλη. Τα 3/5 του 27 είναι 16,2. Απαιτείται, επομένως, να υπερψηφίσουν περισσότεροι από δεκαέξι. Τα νέα μέλη της ΑΔΑΕ, όπως και του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, επιλέχθηκαν από δεκαέξι μέλη της Διάσκεψης. Δηλαδή από πλειοψηφία μικρότερη των τριών πέμπτων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη νομιμοποίησή τους. Η επιλογή των μελών έγινε κατά παράβαση της συνταγματικής διαδικασίας. Και είναι, γι’ αυτό το λόγο, αντισυνταγματική.
Εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία με τους πρόθυμους συνεργούς της στη Βουλή, επέλεξαν να ευτελίσουν το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος. Αυτό ήταν το τελευταίο επεισόδιο σε μια σειρά αντιθεσμικών ενεργειών που υπονομεύουν την ανεξαρτησία των ανεξάρτητων αρχών. Μένει να δούμε αν η δικαστική εξουσία, το Συμβούλιο της Επικρατείας στο οποίο μπορεί να αμφισβητηθεί η πράξη του διορισμού, θα ανεχθεί τη μεθόδευση. Αν συμβεί αυτό, τότε μάλλον θα σημάνει και το τέλος των ανεξάρτητων αρχών.
* Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 30.9.2023