Η θητεία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου

Αντώνης Μανιτάκης, ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, επικεφαλής της επιστημονικής επιτροπής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας

Εξοχοτάτη,

Γνωρίζω ότι σήμερα είναι η τελευταία φορά που σας προσφωνώ με αυτήν σας την ιδιότητα. To κάνω με μεγάλη συγκίνηση και σεβασμό.

Δεν σκοπεύω να βγάλω αποχαιρετιστήριο λόγο, ούτε να κάνω απολογισμό της θητείας σας. Δεν είναι άλλωστε η στιγμή. Απλώς, μαζί με τις θερμές ευχαριστίες μου, γιατί θελήσατε να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση, επιτρέψτε μου να τολμήσω να εκφράσω δημόσια αυτό που, κατά την γνώμη μου, διέκρινε την άσκηση των καθηκόντων σας και θα παραμείνει χαραγμένο στη μνήμη μας και πιστεύω ότι θα γραφτεί και στη συνταγματική μας ιστορία.

Δείξατε περίτρανα, κατά πρώτο λόγο, ότι ναι, και οι γυναίκες μπορούν να ασκούν καθήκοντα Ανώτατου Άρχοντα, εξίσου καλά, όπως και οι άνδρες και μερικές φορές ίσως καλύτερα.

Ασκήσατε, κατά δεύτερο λόγο, τα προεδρικά καθήκοντά σας με υπευθυνότητα, σοβαρότητα, αυτοσυγκράτηση, νηφαλιότητα, ευθυκρισία και κυρίως με ενσυναίσθηση. Αρετές που ενστερνισθήκατε, ως δικαστής, και τις αξιοποιήσατε, ως ρυθμιστής του δημοκρατικού πολιτεύματος, που φροντίζει για την ομαλή και εύτακτη λειτουργία του. Ασκήσατε τα καθήκοντά σας κατ΄αυτόν τον τρόπο, επειδή ήσασταν δικαστής.

Αυτό όμως που χαρακτήρισε τη θητεία σας, είναι ότι, ασκώντας με θρησκευτική ευλάβεια τις τυπικές αρμοδιότητές σας, φροντίσατε να το κάνετε, χωρίς να απαρνηθείτε τον εαυτό σας. Δεν υποδυθήκατε τον ρόλο του αρχηγού του κράτους, όπως δεν παίξατε ούτε τον ρόλο της γυναίκας, για τον απλούστατο λόγο, διότι τους ενσαρκώνατε. Μια σχέση ειλικρίνειας και αμεσότητας είχε ενσταλαχτεί μεταξύ των δύο, του θεσμού και του φορέα του. Αντί για την εφήμερη αίγλη του Αρχηγού του Κράτους, προτιμήσατε τον τιμητικό τίτλο του πρώτου πολίτη της χώρας. Θελήσατε να παραμείνετε Κατερίνα και να μη γίνεται Αικατερίνη.

Δώσατε, γενικά, νέα πνοή στο περιστύλιο της εξουσίας. Ανοίξατε τον θεσμό στην κοινωνία, επιδιώξατε να τον κάνετε οικείο στο λαό. Περιβάλλατε το αξίωμα με νέο ύφος και με έκδηλο πολιτικό ήθος, τόσο αναγκαίο για το πολιτικό μας σύστημα.

Νοιαστήκατε, προσωπικά, για τους παραμελημένους, τους απόκληρους, τους ακρίτες, τους διαφορετικούς, τα προσφυγόπουλα, αγωνιστήκατε για την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των ομόφυλων, μιλήσατε για την γυναικοκτονία και την κακοποίηση των γυναικών.

Αυτόν τον φιλόστοργο, φιλέταιρο, φιλόζωο και ιδίως φιλόγατο και συναισθηματικό εαυτό σας, τον διπλασιάσατε με την φιλότεχνη, θεατρόφιλη και βιβλιόφιλη προσωπικότητά σας. Θυμάμαι ότι διαλέγατε να ανεβαίνετε στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον Παύλο, τις μέρες που γινόταν η έκθεση βιβλίου, για να την επισκεφθείτε ως την πόλη της καρδιάς σας. Το κάνατε και σχετικά πρόσφατα όταν παρεστήκατε στο πολιτικό μνημόσυνο της Εριέτας Μόλχο, της κόρης, που χάθηκε, μαζί με άλλους 56, στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, και συμπαρασταθήκατε την χαροκαμένη μάνα, κρατώντας καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης τρυφερά το χέρι της.

Ταξιδέψατε στο κόσμο δείχνοντας τον κοσμοπολίτικο και φιλο-ειρηνικό πρόσωπο της χώρας μας. Επισκεφτήκατε από τους πρώτους την Ουκρανία εις ένδειξη αλληλεγγύης στον σκληρά δοκιμαζόμενο ουκρανικό λαό, και ειδικά στη νεολαία της, με τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς της που θυσιάστηκαν, υπερασπιζόμενοι τις πατρώες γαίες τους. Θελήσατε να δείξετε, έτσι, ότι τα παιδιά της Ουκρανίας είναι σαν τα παιδιά της Συρίας, σαν τα παιδιά του Ιρακ, της Σομαλίας ή της Παλαιστίνης, δηλαδή σαν τα δικά μας τα παιδιά.

Οι δημόσιες παρεμβάσεις και οι δηλώσεις σας ήταν ολιγόλογες, μεστές νοήματος, λιτές και μετρημένες.
Σεβαστήκατε τον υπερκομματικό σας ρόλο, αυτόν επιτάσσει το Σύνταγμα στον ρυθμιστή του πολιτεύματος: να μην είναι ούτε με την Κυβέρνηση ούτε με την αντιπολίτευση, να μην είναι ούτε υπέρ ούτε κατά κανενός κόμματος.

Οφείλει να είναι με το Σύνταγμα και να μην αναμειγνύεται στις πολιτικές και κομματικές έριδες και διαμάχες. Αυτό οφείλατε άλλωστε να κάνετε, εκλεγμένη, όπως ήσασταν, από μια τεράστια, διακομματική πλειοψηφία στη Βουλή, σχεδόν παμψηφία, πριν πέντε χρόνια. Πλειοψηφία που θα ζήλευε κάθε υποψήφιος.

Αναδείξατε τη συμβολική σημασία του θεσμού, που δεν είναι μικρή ούτε ασήμαντη. Οι αρμοδιότητες του ΠτΔ είναι μεν πολλές, αλλά οι περισσότερες ονομαστικές, ασκούνται κατ΄όνομα και έχουν όλες τους συμβολικό πιά χαρακτήρα. Η εξουσία υπάρχει άλλωστε σήμερα μέσα από την ψηφιακή και εικονική ή διαδικτυακή αναπαράστασή της. Μέσα από το Fb, Twitter, to Instagram to Tik-Tok κ.ά. Χωρίς αυτά είναι σαν να μην υπάρχει.
Καθήκον σας πρώτιστο ήτανε να παραμείνετε φύλακας της συνταγματικής νομιμότητας και σύμβολο της πολιτικής ενότητας του Λαού και του Έθνους. Και επιδίωξή σας, πρωταρχική, φαίνεται πως ήταν να γίνεται η ίδια σύμβολο και υπόδειγμα πολιτικού πολιτισμού. Δεν αφήνατε έκθεση ζωγραφικής ή Μουσείο χωρίς την επίσκεψή σας. Αυτούς τους δύο συμβολισμούς, της εθνικής ενότητας και του φιλότεχνου και πολιτισμένου πολίτη θελήσατε να αναδείξετε και το πετύχατε.

Είμαι σίγουρος ότι η αξία σας θα φανεί καλύτερα, τώρα, με την απουσία σας.

Σήμερα, εμείς, δεν σας αποχαιρετούμε, γιατί ξέρουμε ότι και μετά τη λήξη της θητείας σας, όταν ανακτήσετε την ελευθερία σας, θα εξακολουθήσετε τα ίδια να κάνετε, ως πρώην Πρόεδρος και ως υπόδειγμα πολίτη.

Σας ευχαριστούμε θερμά για όσα κάνατε, καθώς και για την αγάπη που απλόχερα προσφέρατε σε όλους μας.

Ανταποδίδοντας αυτήν την αγάπη σου, επίτρεψέ μου σήμερα, αγαπητή μας Κατερίνα, να σε διαβεβαιώσω ότι για όλους εμάς, για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, για όσες και για όσους σε γνώρισαν, σε παρακολούθησαν και εκτίμησαν το έργο σου, σε είδαν και σε άκουσαν κατά την διάρκεια της θητείας σου, θα παραμείνεις μέσα μας, ως η Πρόεδρος της καρδιάς μας.

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

one × 2 =